واقعیت

از اینکه بیام تو وبلاگ و از درد و غمام بنویسم خوشم نمیاد.. اینکه همش موج منفی بدم و از شکست عشقیم و فرار کردن دوست دخترم بنویسم.. خب چشمم کور می خواستم حواسمو جمع کنم.. یا از اینکه الکی خودمو شاد و پر انرژی و ریلکس نشونم بدمم خوشم نمیاد..

اینجا اکثرن یا سیاهن و یا سفید.. اصن خاصیت دنیای مجازی اینه.. با واقعیت فاصله داریم.. شاید علتش اینه که میخواهیم از دنیای واقعی فرار کنیم.. نمیدونم علتش چیه ولی هر چی هست خوب نیست..

محیط اینجا برام هنوز غریبه ست.. مثل روزای اولیه که رفتم بلاگفا.. ولی با اونجا زود اخت شدم.. شاید دلیلش این بوده که برای اولین بار اونجا نوشتم و دوست پیدا کردم..

به هر حال می خواستم بگم که ناله کردن خوب نیست.. انرژی منفی هم به خود آدم که داره مینویسه و همیشه جلوی چشمشه وارد میشه و هم به خواننده ای که گذری راهش به وبلاگ ما خورده..